آبشار ویکتوریا

آبشار ویکتوریا

یکی از بزرگترین جاذبه های آفریقا و یکی از دیدنی ترین آبشارهای جهان ، آبشارهای ویکتوریا در رودخانه زامبزی ، چهارمین رود بزرگ آفریقا واقع شده است که مرز زامبیا و زیمبابوه را نیز تعیین می کند.

آبشارهای ویکتوریا تنها آبشار در جهان با طول بیش از یک کیلومتر و ارتفاع بیش از صد متر است. همچنین بزرگترین سقوط در جهان محسوب می شود.

سر و صدای آبشارهای ویکتوریا از فاصله 40 کیلومتری شنیده می شود ، در حالی که اسپری و مه ناشی از ریزش آب در ارتفاع بیش از 400 متر افزایش می یابد و از فاصله 50 کیلومتری قابل مشاهده است. جای تعجب نیست که قبایل محلی به آبشار Mosi-of-Tunya "دود رعد و برق" می گفتند.

مبلغ اسکاتلندی و کاوشگر مشهور آفریقا ، دیوید لیوینگستون (1813-1873) آن را به نام ملکه ویکتوریا نامگذاری کرد. لیوینگستون که اولین اروپایی بود که از جنوب به شمال از آفریقا عبور کرد ، در هنگام تبلیغ مسیحیت در آفریقا ، این آبشار هیجان انگیز را کشف کرد. به همین دلیل لیوینگستون از کشف خود خیلی راضی نبود: این فقط یک مانع در راه او بود.

علی رغم ناراحتی ها ، او مجذوب زیبایی سقوط شده بود. در سال 1857 لیوینگستون نوشت که هیچ کس در انگلیس حتی نمی تواند زیبایی این صحنه را تصور کند. لیوینگستون مذهبی همچنین نوشت که به احتمال زیاد فرشتگان هنگام پرواز در نزدیکی مناظر را تحسین می کنند. سربازان او را همراهی می کردند اما فقط دو نفر از آنها خطر نزدیک شدن به آبشارها را با لیوینگستون داشتند. برای قرن ها قبایل محلی آفریقا از آبشار ترس مقدس داشتند.

تا سال 1905 ، زمانی که راه آهن به بولاویو ساخته شد ، مردم از آبشار به سختی بازدید می کردند. از آن زمان به بعد آبشار ویکتوریا به سرعت محبوبیت خود را تا پایان حکومت استعمار انگلیس به دست آورد. در پایان دهه 1960 تعداد گردشگران به دلیل مبارزات چریکی در زیمبابوه شروع به کاهش کرد. پس از استقلال زیمبابوه ، منطقه در صلح نسبی به سر می برد و آبشارهای ویکتوریا شروع به جذب موج جدیدی از جهانگردی می کند.

در پایان سال 1990 هر ساله نزدیک به 300000 نفر از این مناطق بازدید می کردند. آبشارهای ویکتوریا یکی از میراث جهانی یونسکو است و شهروندان زامبیا و زیمبابوه دیگر از "دود رعد و برق" هراسی ندارند و در حال توسعه موفق گردشگری در دو طرف رودخانه هستند.

سقوط در یک منطقه از گسل پوسته تشکیل شده است. در تاج سقوط جزایر زیادی جریان اصلی را به چندین شاخه تقسیم می کنند. هنگام سیل ، ظرفیت جریان آب به نیم میلیون لیتر آب در دقیقه می رسد.

سطح آب در طول سال متفاوت است. در آوریل ، در پایان فصل بارانی که به طور متوسط ​​500،000،000 لیتر آب جریان دارد ، در اوج است و در ماه اکتبر و اوایل نوامبر در پایین ترین سطح قرار دارد.

 

جالب اینجاست که در طول فصل خشک سطح آب در رودخانه زامبزی به شدت کاهش می یابد و امکان پیاده روی از طریق برخی از قسمت های آبشار وجود دارد. با این حال ، در طول بقیه سال آبشارهای ویکتوریا یک ماشین خروشان است که با قدرت خود هر کسی را مورد حمله قرار می دهد.