سواحل انتالیا

بهترین سواحل انتالیا

یکی از مهمترین شهرهای تفریحی تابستانی ترکیه ، آنتالیا دارای سواحل زیادی است که از مناطق مورد علاقه توریستی گرفته تا سواحل محلی بیشتر با ویرانه های تاریخی و گشت و گذار آرام. هرچه را جستجو می کنید ، بهترین سواحل آنتالیا برای هر مسافر چیزی را ارائه می دهد.

Çıralı

با نام اولیمپوس نیز شناخته می شود ، به دلیل بقایای موجود در شهر باستانی لیکیان ، ایرالو مطمئنا یکی از زیباترین سواحل آنتالیا با پیچ و تاب تاریخی است. ساحل سنگریزه معمولاً مملو از محلی است که در یکی از بسیاری از مهمانسراها و مهمانسراهای خانوادگی منطقه واقع شده است. شما به دلیل زیبایی طبیعی و جذابیت های زیر زمینی خود ، بدون استراحتگاه بزرگی که آنتالیا برای آن شناخته شده است ، عاشقانه را دوست خواهید داشت.

کنییالتی Konyaaltı

یکی از محبوب ترین سواحل آنتالیا ، Konyaaltı بین صخره ها و کوه های Beydağları واقع شده است ، که البته این بدان معنی است که بسیار خیره کننده است. در اینجا ، فضای زیادی پیدا خواهید کرد زیرا ساحل برای مایل دراز کشیده شده است ، به این معنی که همیشه ماسه مخصوص خود را در خورشید قرار خواهید داشت. همچنین تعداد زیادی رستوران و کافه در دهکده های اطراف وجود دارد که اکثر اوقات مانند محلی در ایرالی مورد توجه اهالی محل قرار می گیرند.

Phaselis

به عنوان ساحل فیروزه ای نیز شناخته می شود ، برای کشف واقعاً تمام نقاط شگفت انگیز در این امتداد واقع در شمال اولیمپوس ، باید یک اتومبیل اجاره کنید. ویرانه های فاسلیس ، یک شهر یونان و روم باستان به سه خلیج کوچک تقسیم می شود که می توانید در آب بسیار شفاف آن شنا کنید.

ساحل لارا

اگر طرفدار شن و ماسه های زیبا هستید ، ساحل لارا مکان مناسبی برای یک روز کاملاً از تفریح ​​ساحل است. این ساحل با حدود 450 هکتار مساحت از کلوپ های ساحلی ، رستوران ها ، کافه ها و کلوپ های شبانه نیز برخوردار است و این بدان معنی است که این ساحل جایی برای تنهایی نیست بلکه سرگرمی های کنار آب است. در اینجا می توانید با فعالیت هایی مانند والیبال ساحلی و ورزش های آبی نیز فعال شوید.

ساحل پاتارا

حتی اگر پاتارا چند ساعت با مرکز شهر آنتالیا با ماشین فاصله داشته باشد ، مطمئناً لازم به ذکر است زیرا این یکی از زیباترین سواحل منطقه است. ما در مورد 18 کیلومتری ماسه سفید صحبت می کنیم که امواج آبی تیره بی وقفه در آن فرو می روند. این ساحل همچنین دارای یک منطقه محافظت شده برای لاک پشت های caretta-caretta ، که برای تخم گذاری تخم های خود به اینجا می آیند.

دیدنی های کوالالامپور

پایتخت مالزی ، کوالالامپور منطقه متنوعی است که شامل ساکنان تامیلی ، چینی ، مالایی و بومی است. پرجمعیت ترین شهر کشور ، کوالالامپور در بیش از 200 کیلومتر مربع گسترش یافته و هم اکنون با حومه همجوار برای ایجاد مرکز فعالیت و تجارت ادغام شده است.

گردشگری یک مرکز اصلی در کوالالامپور است و به همین ترتیب ، جاذبه های بسیار متنوعی برای بازدیدکنندگان وجود دارد که این امر می تواند بسته به سلیقه شما از سنتی و مدرن تر باشد. معابد و مساجد وجود دارد که منعکس کننده تنوع شهر ، برج های دیدنی و جذاب آینده ای ، آسمان خراش ها ، بازارهای محلی و غذاهای خیابانی و هر چیز دیگری است که می توانید تصور کنید.

از برج های PETRONAS در کوالالامپور بازدید کنید

یکی از نمادین ترین دیدنی های جهان ، برج های PETRONAS یا برج های دوقلوی PETRONAS با توجه به اینکه دو مورد از آنها وجود دارد ، بلندترین برج های دوقلوی جهان هستند. این برجها به دلیل اکثریت مسلمانان در مالزی ، از معماری و سبکی پسامدرن و همچنین دارای نقوش اسلامی است. بازدیدکنندگان برای پیاده روی از روی پل آسمان که به دو برج به هم می پیوندد ، اینجا گله می کنند و می توانید منظره ای نفس گیر که سراسر شهر کوالالامپور امتداد دارد تحسین کنید.

تاریخ را در معبد سری Mahamariamman بگذرانید

مشهور به عنوان قدیمی ترین معبد هندو در کلیه کوالالامپور که در قرن نوزدهم ساخته شده است ، معبد سری Mahamariamman برای کسانی که مایل به یادگیری در مورد فرهنگ ها و مذاهب متنوعی هستند که این شهر را تشکیل می دهند ، ارزش دیدن دارد. با نزدیک شدن به آن ، این معبد به راحتی قابل تشخیص است زیرا دارای یک نما پر جنب و جوش و رنگارنگ است که شامل طیف وسیعی از خدایان هندو است که افسانه های معروف را به تصویر می کشد. این سایت یک معبد کاری است و به عنوان یک مکان عبادت برای جامعه محلی تامیل است اما بازدید کنندگان همچنین می توانند زمینه ها و تعجب در معماری و جو را کشف کنند.

مقداری عطر و طعم محلی را با نازی کندار نمونه بردارید

Nasi Kandar ، به معنی "برنج مخلوط" ، سنگ بنای غذاهای مالزی است و به مشتریان یک بشقاب برنج ساده داده می شود و می تواند انواع پرپشت و سس را برای همراهی آن انتخاب کند. نازی کندار به دلیل زیاد بودن مهاجران هند جنوبی در غذاهای تاملی مستقر است و سس ها و گریس ها روی پودر کاری و فلفل قرمز سنگین هستند. غذاهای رایج نازی کندار شامل گوشت خرد شده یا غذاهای دریایی و همچنین یک ماده گیاهی مانند بامیه یا کلم آسیایی است.

در پارک پرنده کوالالامپور چند دوست پرمهر داشته باشید

در طی مسافت بیش از 20 هکتار این پرنده عظیم در بیش از 3000 پرنده قرار دارد و تمرکز آن روی ترویج گونه های محلی به بازدید کنندگان است ، اگرچه تعدادی از پرندگان وارداتی نیز در این پارک قرار دارند. بازدید کنندگان می توانند از یادگیری درباره گیاهان محلی و جانوران و تماشای پرندگان در یکی از بزرگترین پرنده های عمومی جهان لذت ببرند. این پارک همچنین یک مکان علمی خوب و مورد توجه است و تأکید بر حفاظت و آموزش است و برنامه های پرورش و مطالعات علمی پرندگان در زیستگاه طبیعی آنها وجود دارد.

از فرهنگ در موزه ملی لذت ببرید

موزه ملی که در نزدیکی باغچه های معروف دریاچه واقع شده است ، به خودی خود یک شگفتی معماری است زیرا در شکل یک خانه سنتی مد شده است و شامل تزئیناتی است که ترکیبی از طرح های معاصر و سنتی است. برای کسب اطلاعات در مورد تاریخ و فرهنگ مالزی به موزه ملی مراجعه کنید و از ماکت های خانه های مالایی ، صحنه های عروسی و نمایش های شکار استفاده کنید. همچنین سازهای محلی و لباس های ملی در معرض نمایش هستند. همچنین نمایشگاه های دائمی در موزه نیز نمایشگاه های موقت وجود دارد که در طول سال تغییر می کند و در تالار مرکزی قرار دارد.

در پارک Sunway Lagoon Theme Park یک تفریح ​​داشته باشید

کمی از مرکز شهر در حومه پتالینگ جایا ، پارک تم Sunway Lagoon از زمان افتتاح در سال 1997 برای همه خانواده ها سرگرم کننده بوده است. یک پارک موضوعی بلکه یک پارک آبی است که در همان مکان واقع شده است ، و یک پارک حیات وحش و "شدید" با انواع سواری های وحشی تر برای انواع پرماجرا تر. این مجموعه شامل پارک سواری تم ، بازی های تعاملی ، استخرهای موج و گشت و گذار و حتی باغ وحش است. این پارک همچنین برای کسانی که می خواهند سوغاتی های خود را به دست آورند گزینه های ناهار خوری و خرید است.

پاموکاله ترکیه

پاموکاله چیست؟

تراس های تراورتن سفید سورئال و درخشان و استخرهای گرم و خنک پاموکاله مانند آبشار کوچک آبشار قدرتمند از لبه یک دره شیب دار در جنوب غربی دیدنی ترکیه آویزان است. واقعاً دیدنی و جذاب به خودی خود ، پدیده زمین شناسی که Pamukkale است ، به معنای واقعی کلمه "قلعه پنبه" به زبان ترکی ، همچنین محل ویرانه های به خوبی حفظ شده شهر یونانی-رومی Hierapolis است. با چنین ترکیبی منحصر به فرد از شگفتی های طبیعی و انسانی ساخته شده ، جای تعجب نیست که Pamukkale-Hierapolis به یک میراث جهانی یونسکو تبدیل شده است. با بیش از دو میلیون بازدید کننده در سال ، آن را نیز تنها بازدید کننده ترین جاذبه ترکیه است.

چرا بریم؟

تراسهای تراورتن چشمگیر وجود دارد که در سراسر جهان واقع شده است ، از چین تا ایران ، ایالات متحده آمریکا تا افغانستان. اما در هیچ جای دیگر دنیا بازدید کنندگان نمی توانند از کاوش در هر دو سازند تراورتن زیبا ، که بر هزاره ها ساخته شده از سنگ آهک انداخته شده توسط چشمه های آب گرم فراوان ، و خیابان های بزرگ ، معابد ، خانه های حمام ، نپروپولیس و تئاتر بقایای یک یونانی واقع در بتنه ساخته شده ، لذت ببرند. -شهر آبگرم رومان ، Hierapolis. حتی می توانید حمام کنید ، همانطور که رومیان در گذشته انجام می دادند ، در یک استخر زیبا با آب گرم و گرم (حدود 36 درجه سانتیگراد) ، آبهای غنی از مواد معدنی و شنا در میان ستون های غوطه ور باستانی بزرگ.

چگونه به پاموکاله برسیم

Pamukkale-Hierapolis در حاشیه غربی فلات پهناور آناتولی ، در حدود 120 مایلی شرقی از بندر کشتی تفریحی مسافرتی اژه واقع در بندر کوش آداسی ، در نزدیکی افسس واقع شده است. بیشتر بازدید کنندگان در سفرهای روزانه وحشتناک از استراحتگاه های اژه یا مدیترانه به سر می برند. آسانترین راه برای بازدید در زیر بخار شخصی شما کرایه ماشین است - رانندگی از کوش آداسی حدود سه ساعت طول می کشد ، چهار نفر از آنتالیا و مارماریس ، پنج نفر از بدروم. از طرفی مربیان راحت بین شهری نیز از همه مکانهای یاد شده به سمت دنیزلی ، نزدیکترین شهر به پاموکاله حرکت می کنند و همزمان با رانندگی می روند. اتوبوس های مکرر و مینی بوس باعث می شود که 40 دقیقه بین ایستگاه اتوبوس دنیزلی و پاموکاله اجرا شود.

نحوه جلوگیری از شلوغی

بهترین راه برای لذت بردن از یک بازدید غیر منتظره ، گذراندن شب در روستای پاموکاله است که دارای اقامت فراوان است (به قسمت زیر مراجعه کنید) ، سپس صبح روز بعد در سازندها و سایت باستانی کاوش کنید. اکثر قایقرانان روزانه تا بعد از ظهر طولانی از ساحل به ساحل نمی رسند. اواخر بعد از ظهر / غروب مخصوصاً شلوغ است. Pamukkale همچنین به خصوص در روزهای هفته در زمستان (نوامبر تا مارس) نسبتاً خنثی است. گرچه می تواند سرد و حتی برفی باشد.

نکاتی برای بازدید از پاموکاله

بهترین راه برای نزدیک شدن به سایت باستانی پیاده روی از سازندها در مسیر تراورتن است که از دروازه جنوبی به سمت سایت شروع می شود. شما مجاز به پوشیدن کفش یا حتی صندل برای این کار نیستید (برای جلوگیری از فرسایش یا لکه دار کردن رسوب های ظریف کلسیت) بنابراین کفش های خود را (و هر چیز دیگری که برای کاوش در خرابه های باستانی نیاز دارید) همراه خود در کیسه قرار دهید. پوشیدن لباس شنا به شما این امکان را می دهد تا در مسیر استخرهای گرم و آبزیان آبشار بزنید و بعداً در استخر آنتیک در بالای تراس شنا کنید. به کل روز اجازه دهید تا از تراورتن ها ، استخرها و باقیمانده ها بیشترین استفاده را داشته باشید - یک ناهار پیک نیک (و مقدار زیادی آب / غیره در اواسط تابستان) تهیه کنید.

موزه اسباب بازی های سن پترز بورگ

موزه اسباب بازی های سن پترزبورگ عضو اتحادیه موزه های روسیه است. این موسسه در سال 1997 به عنوان یک مؤسسه فرهنگی غیر دولتی ، با یارانه شرکت های خصوصی تأسیس شد. این دومین موزه اسباب بازی ها در روسیه پس از قدیمی ترین موزه هنری-آموزشی از این نوع در سرجیف پوزاد در نزدیکی مسکو است ، که به طور عمده مشکلات معلمان را معالجه می کند.

موزه اسباب بازی سن پترزبورگ به عنوان یک موزه هنری با وظیفه اصلی جمع آوری ، ذخیره سازی ، افشای و مطالعه یک اسباب بازی نه تنها به عنوان یک آیتم منحصر به فرد از فرهنگ مادی ، بلکه به عنوان یک فرم هنری بی نظیر که شامل سنت های ملی باستان و جدیدترین گرایش های هنری.

این بینش یک اسباب بازی در مورد فرم هنری مصنوعی ، موجود در ارتباط پیچیده بین عملکردهای زیبایی شناسی و بازی و داشتن ثروتمندترین پالت از ابزارهای هنری ، باعث شده بود که تخصیص مجموعه اسباب بازی های هنری نویسنده (که تا حدی در آن نمایان شده است) را تعیین کند. آلبوم "Petersburg Toy" به عنوان صندوق اصلی موزه. این مجموعه کاملاً خاص و منحصر به فرد بودن موزه سن پترزبورگ را تعیین می کند.

طبق نظر منتقد هنری به نظر موزه ، اسباب بازی نویسنده (به طور دقیق صحبت کردن ، اشیاء بازی کردن) متولد کارگاه های هنرمند ، کار در تکنیک های مختلف: پیش نویس ، نقاشان ، مجسمه سازان ، طراحان ، معماران و غیره تنها در 20 تا 25 سال گذشته شکل گرفته است سالها ، به عنوان زمینه اصلی فرهنگ امروزی ، اما هنوز حوزه علاقه موزه های هنری یا موزه های اسباب بازی نیست. ما در مورد وجود هیچ مجموعه قابل توجهی از این نوع در اروپا اطلاعاتی در دست نداریم.

اما صندوق اسباب بازی های هنری نویسنده تنها جهت فعالیت موزه سن پترزبورگ نیست. علاوه بر آن ، این موزه مجموعه ای از اسباب بازی های عامیانه (اعم از روسی و خارجی) و اسباب بازی های پارچه ای ، که به طور دائمی در حال افزایش است ، است. تملک این سه صندوق امکان مطالعه و نمایش یک اسباب بازی را بطور کامل و چند جانبه فراهم می کند. موزه سن پترزبورگ با داشتن هنرمندان ، منتقدان هنری و آموزگاران پیرامون آن ، در برنامه های جالب نمایش جشنواره ها و جشنواره های هنری شرکت می کند ، که با محور قرارگیری در سنین وسیع شرکت کنندگان و بازدید کنندگان است.

 

از آنجا که فقط به مخاطبان کودک توجه نمی شود ، بنابراین ، همکاری نزدیک با نهادهای مختلف را در امر تهیه برنامه های پیچیده آموزشی و مشارکت در تهیه آن پیشنهاد می کند.

انجمن رمی (Roman Forum)

انجمن رومی که به زبان لاتین با نام Forum Romanum شناخته می شد ، مکانی بود که در مرکز شهر باستانی روم و محل فعالیت های مهم مذهبی ، سیاسی و اجتماعی قرار داشت. مورخان اعتقاد دارند که مردم برای اولین بار در مجمع فضای آزاد در حدود 500 سال قبل از میلاد ، هنگامی که جمهوری روم تأسیس شد ، گردهمایی عمومی را آغاز کردند. این منطقه به شکل مستطیل شکل ، واقع در زمین های کم ارتفاع بین Palatine Hill و Capitoline Hill ، در بسیاری از چشمگیرترین معابد و بناهای تاریخی شهر باستانی واقع شده است. امروز ، مجمع رومی یکی از معروف ترین مکان های گردشگری در جهان است که سالانه بیش از 4.5 میلیون بازدید کننده را به خود جذب می کند.

تاریخ اولیه انجمن

طبق افسانه ای که به طور گسترده ای پذیرفته شده است ، روم باستان توسط برادران رومولوس و رموس در سال 753 B.C بنا شده است. رومولوس پس از درگیری فزاینده ، رموس را به قتل رساند ، پادشاه شد و به نام خود رم نامگذاری شد.

داستان سنتی همچنین با شروع اتحاد با رقیب خود ، تیتوس تاتیوس ، و ایجاد سایت تالار گفتگوی رومی به یک منطقه ملاقات خنثی ، رومولوس را اعتبار می دهد.

در ابتدا ، مجمع اساساً بعنوان بازار خرید روزانه فعالیت می کرد. با گذشت زمان ، این امر بسیار متنوع تر و کاربردی تر شد ، زیرا امور عمومی در این منطقه برگزار می شد.

مورخان تخمین می زنند که اوج وقایع عمومی در انجمن روم ابتدا با شروع جمهوری روم حدود 500 سال قبل از میلاد اتفاق افتاد.

این تالار به تدریج طی قرنهای متمادی توسعه ، پیشرفت و گسترش یافت. مجسمه ها ، قوس ها ، ریحان ها و ساختمان های دیگر برای پذیرایی از این اجتماعات ساخته شده اند.

توابع انجمن رومی

این تالار قلب روم قلمداد می شد. در حالی که بسیاری از تالارهای دیگر در روم باستان وجود داشتند ، اما روم مهمترین بود.

این یک سایت چند منظوره بود که توابع مختلفی را در خود جای می داد. رویدادهایی که در انجمن اتفاق می افتد شامل موارد زیر است:

انتخابات

سخنرانی های عمومی

محاکمات کیفری

مسابقات گلادیاتور (قبل از ساختن کولوسئوم)

اجتماعات اجتماعی

معاملات تجاری

جلسات عمومی

مراسم مذهبی

رویدادهای آموزشی

خرید ، فروش و تجارت اقلام

معماری و هنر رومی

مجمع رومی در طول وجودش بارها بازسازی شد. این امر به اشکال مختلف معماری از دوره های مختلف امکان ادغام یکدیگر را می دهد. نفوذ از هر دوره را می توان در طراحی و ساخت ساختمانها دید.

معماران رومی بسیار تحت تأثیر طرح های کلاسیک یونان قرار گرفته اند. اما ، رومی ها ساختارهای امضایی خود را نیز ایجاد کردند ، مانند ریحان ها ، قوس های پیروزی ، گنبدها ، حمام های رومی و آمفی تئاتر. مواد از بتن گرفته تا سنگ مرمر با شکوه.

مجمع رومی و خود ویرانه ها نیز منبع الهام بخش هنرمندان بودند. Giambattista Piranesi ، هنرمند مشهور ایتالیایی که در دهه 1700 زندگی می کرد ، به دلیل ایجاد مجموعه ای از اشیاء هنری که نماهای روم را به تصویر می کشید ، مشهور بود.

سایت های این بخش در ادبیات تاریخی نیز ذکر شده است: به عنوان مثال ، روم باستان تنظیم بسیاری از آثار ویلیام شکسپیر بود.

در حال حفاری انجمن مجمع رومی توسط باستان شناس Carlo Fea در سال 1803 "کشف شد".

حفاری ها برای پاکسازی منطقه بیش از 100 سال طول کشید. در حقیقت ، تا اوایل قرن بیستم کاملاً حفاری نشده است.

از آنجا که رومیان بیش از خرابه های قبلی ساخته شده اند ، بقایای قرن ها را می توان در انجمن یافت.

امروز انجمن رومی

امروز ، انجمن رومی یک جاذبه گردشگری محبوب است. بازدید کنندگان می توانند نگاهی دست اول به ویرانه های باستانی و قطعات معماری که از خود برجای مانده اند ، بگیرند. تلاش مداوم برای بازگرداندن و حفظ ویرانه ها در اولویت اصلی قرار دارد.

گودبرداری ها در داخل و اطراف Forum در حال انجام است. مورخان هنوز تلاش می کنند تا یافته های جدیدی را کشف کنند که می تواند در مورد سن دقیق روم به آنها پاسخ دهد. به عنوان مثال ، در سال 2009 ، گروهی از باستان شناسان بقایای سفالین و مواد غذایی در اطراف دیواری پیدا کردند که مربوط به قرن 8 یا 9th B.C است. این بیش از یک قرن است که بیشتر کارشناسان فکر می کردند که روم تأسیس شده است.

آثار باستانی از بسیاری جهات مرموز است ، اما آنها بینش بی سابقه ای از تمدن رومی ارائه می دهند.

منابع:

انجمن روم ، دائرyclالمعارف تاریخ باستان.

انجمن رومی ، KhanAcademy.

روم Forum ، TribunesandTriumphs.org.

انجمن روم باستان ، ThoughtCo.

روم باستان ، دائرyclالمعارف تاریخ باستان.

حقایق جالب درباره انجمن روم ، فقط حقایق جالب.

معماری رومی ، دائرyclالمعارف تاریخ باستان.

کاخ شارلوتنبورگ

کاخ شارلوتنبورگ برلین ، اقامتگاه تابستانی رویال های آلمان

بزرگترین کاخ برلین در شارلوتنبرگ برجسته سفر برای بسیاری از بازدید کنندگان به برلین است. سبک باروک از معماری کاخ خیره کننده است و ابعاد بی نظیر کاخ نمی تواند از آن تأثیر بگذارد. در داخل اتاق های دولتی با ظرافت مرمت شده می توانید با ظروف چینی عتیقه ای و ظروف غذاخوری بشویید. جواهرات تاج پروس نیز در معرض نمایش است و کاخ محل موزه باستان شناسی است. بازدید کنندگان خارج از خانه می توانند از طریق باغ های رسمی و غیر رسمی اطراف کاخ قدم بزنند که پناهگاه آرامش و آرامش را از شلوغی مرکز شهر برلین فراهم می کند.

تاریخ آلمان ، پروس و برلین در سفر به برلین

با وجود طیف گسترده ای از موزه ها در این شهر ، جنبه های تاریخ بشریت از عصر سنگ و مصر باستان تا درگیری های قرن بیستم یا جنگ سرد را در بر می گیرد ، برلین مقصد مناسبی برای تعطیلات برای طرفداران تاریخ است. برخی از msueums ، مانند موزه Stasi یا موزه DDR ، برای بازدید کنندگان در سنین مختلف تحریک آمیز و جالب به نظر می رسند. هرچند که برلین فقط به تاریخ مربوط نمی شود ، زیرا این شهر جوان و پر جنب و جوش نیز از نظر فرهنگ معاصر ، رستوران ها و فعالیت های ورزشی ، چیزهای زیادی برای ارائه دارد. بازدیدکنندگان در برلین می توانند چندین نوع فعالیت مختلف را برای ایجاد یک استراحت کامل شخصی خود ترکیب کنند - انعطاف پذیری که برلین را به مقصد ایده آل برای بازدید کنندگان در هر سنی و علاقه ها تبدیل می کند.

کاخ شارلوتنبورگ از دست رفته نیست

یکی از معروف ترین و چشمگیرترین ساختمان های برلین ، کاخ باروک شارلوتنبرگ است. این کاخ که در قرن 17 ساخته شده و با گذشت سالها پس از آسیب بمب ، به طور گسترده ای بازسازی شده است ، فضای داخلی چشمگیر بسته بندی شده با آثار هنری و چینی های گرانبها با فضاهای باغ زیبا را در خود جای داده است. شارلوتنبرگ این فرصت را برای عقب نشینی و گذراندن زندگی به عنوان یک سلطنتی آلمانی یا فقط فرار از مرکز شهر شلوغ برای گذراندن مدتی استراحت در زمین فراهم می کند.

شهرواتیکان

شهر واتیکان (Città del Vaticano) به زبان ایتالیایی) یک کشور شهری مستقل است که در قلب رم واقع شده و توسط پاپ (اسقف روم) اداره می شود. این مرکز اقتدار بیش از کلیسای کاتولیک رومی است.

واتیکان کوچکترین ایالت اروپا است. مساحت آن 0.44 کیلومتر مربع است و در داخل دیوار آن تقریباً 1000 نفر زندگی می کنند.

در این ایالت کوچک ، پاپ زندگی می کند ، در قصر رسولی که توسط باغهای زیبا احاطه شده است. این کاخ برای عموم آزاد است ، اما بازدید کنندگان باید از قبل رزرو کنند.

شهر واتیکان در 11 فوریه سال 1929 با امضای پیمان Lateran بین پاپ پیوس XI و موسولینی از بقیه ایتالیا مستقل شد.

بهترین جاذبه در شهر واتیکان

در واتیکان جاذبه های دیدنی و جذاب بسیاری وجود دارد ، اما بهترین آنها عبارتند از: میدان سنت پیتر (پیازا سان پیترو) ، ریحان سنت پیتر و موزه های واتیکان ، جایی که کلیسای سیستین واقع شده است.

میدان سنت پیتر

میدان سنت پیتر (Piazza San Pietro به زبان ایتالیایی) در واتیکان در پای باسیلکا واقع شده است. یکی از مشهورترین میادین جهان.

کلیسای سنت پیتر

یکی از بزرگترین کلیساهای جهان ، ریحان سنت پیتر ، که به سبک رنسانس ساخته شده است ، بخشی از واتیکان است. بسیاری از پاپ ها در اینجا به خاک سپرده شده اند.

موزه های واتیکان

موزه های واتیکان موزه های شهر واتیکان است و شامل پذیرش در کلیساهای سیستین ، کلیسای بیتو آنجلیکو و اتاق های رافائل نیز می شود.

کلیسای سیستین

نمازخانه سیستین یکی از بزرگترین گنجینه های شهر واتیکان است. طراحی شده توسط میکل آنژ درخشان ، یک جاذبه گردشگری است که باید دید.

چقدر زمان برای بازدید از واتیکان لازم است؟

برای بازدید از شهر واتیکان و دیدن بهترین جاذبه های آن ، توصیه می کنیم حداقل یک صبح کامل صرف کنید.

 

اگر می خواهید در مورد تاریخچه آن و واقعیت ها و ارقام شگفت انگیز اطلاعاتی کسب کنید ، توصیه می کنیم یک تور با راهنمای انگلیسی زبان واتیکان رزرو کنید.

شهر ورونا

تاریخچه ، حقایق و نکات سفر در مورد (Verona)

ورونا که توسط شکسپیر جشن گرفته شده است و این شهر را به عنوان یک مکان عاشقانه برای داستان در حال حرکت رومئو و ژولیت مشهور کرده است ، ورونا گوشه ای باشکوه و باستانی منطقه ونتو است که میان رودخانه ادیگه و دریاچه گاردا واقع شده است و از نزدیک با آب های آنها پیوند خورده است. ادیگ امروز بین خاکریزهای قوی ، ساخته شده پس از سیل 1882 ساخته شده است تا آب رودخانه ویرانگر را در خود جای دهد.

قبلاً در زمان های قدیم ورونا با این رودخانه به عنوان مسیری اساسی برای ترافیک و تجارت ارتباط برقرار کرده بود و به طور تصادفی نبود که رومی ها ، که به خوبی می فهمیدند بهترین شهرها را پیدا می کنند ، خود را در آنجا مستقر کردند.

دقیقاً به دلیل اینکه تا آنجا که از ترنتو قابل مشاهده بود ، ادیگ یک مسیر ارتباطی اساسی بود و اقتصاد ورونا ، مانند دهکده های کنار رودخانه ، از نزدیک با آب در ارتباط بود. این امر توسط کارخانه های بی شماری ، تصاویر زنان شستشوی مشخص و صومعه ها ، که حق بهره برداری از آب های رودخانه را داشتند ، شهادت داده است.

سرچشمه نام Verona ناشناخته است: ممکن است از ورا گرفته شده باشد ، شاید یک نام اتروسیایی باشد. یا ممکن است منشاء گالیک باشد. ممکن است نام یک خانواده رومی باشد یا از لاتین ver گرفته شده باشد ، به معنی "بهار". اما طبق یک افسانه ، بنیانگذار افسانه ای شهر ، رئیس گالی Brenno ، مرکز جدید مسکونی Vae Roma نامیده می شود ، یعنی "روم ملعون" ، که پس از آن طی قرن ها تبدیل به ورونا شد.

این منطقه قبلاً در دوران ماقبل تاریخ سکونت داشته است ، اما اولین کسانی که خود را در آنجا مستقر کردند ، یک راز باقی مانده است. در سال 89 پیش از میلاد ، هنگامی که به یک مستعمره روم بدل شد ، شهر شروع به ایستادگی کرد. آثار آثار رومیان تا به امروز به اثبات رسیده است.

با نزول باربارانی ها در قرن 3 میلادی ، ورونا به یک پایگاه نظامی کارآمد برای کنترل مرزها تبدیل شد ، به ویژه پس از آنکه گالینوس دیوارهای شهر خود را تقویت کرد. علیرغم این ، این شهر در برابر حمله Visigoth ، به آتیلا ، به Ostrogoths Theodoricus و در نهایت به Longobards ، که با این حال توسط Franks در 774 شکست خورده تسلیم شد.

از قرون وسطی به بعد ورونا ، بیش از همه شهرهای کوچک شمال ایتالیا ، همواره یک مرکز مهم هنری با مکتب نقاشی نقاش بود. در سال 1136 این شهر نیز به یک شهر کمون آزاد تبدیل شد و هنگامی که پوسیدگی اجتناب ناپذیر بود ، Signoria Scaligera (حاکمیت خانواده Scaligera) خود را تأسیس کرد. حاکمان جدید خود را وقف سازماندهی مجدد کل شهر و تغییر طرح آن کردند.

مجدداً برای اهداف دفاعی یک دیوار اطراف گسترده تر و گسترده تر ساخته شد که امکان رشد فضاهای جدید را نیز برای رشد آینده مرکز سکونت فراهم می کند. دیوارهای جمعی باقی مانده بودند ، به عنوان دایره دوم دفاعی عمل کنند و در سال 1354 توسط کنگراند دوم برای ساختن پونته اسکالیژرو (پل اسکالژرو) و کاستلواشیو ، یک قلعه دفاعی واقعی مجددا مورد استفاده قرار گرفت. اقتصاد شکوفا شد و پیاززا دل ارب دقیقاً به عنوان یک بازار ، برای تجارت و مبادله ایجاد شد.

کاخ هایی که تقریباً مجاور پیازا دی دیموروری بودند و توسط Cangrande و Francesco della Scala مأمور شدند که دستور دادند که آنها باید در سطح خیابان و با استفاده از کمان ها ، حیاط های داخلی و گذرگاه های پوشیده یا پوشیده از بین آنها متصل شوند ، گویی که این ارباب را ایجاد می کند. فضا و قدرتی که برای عموم شناخته شده است.

تسلط ونیزی در قرن پانزدهم ، ورونا را تغییر نداد ، که کاملاً ویژگیهای دفاعی خاص خود را از دست نداد تا قرن 17 ، هنگامی که به طور عمده به یک مرکز تجارت در دست فرانسوی ها و اتریشی ها تبدیل شد ، که این شهر را بین آنها تقسیم کرد. در اواخر دهه 1700 و اوایل 1800.

در طول جنگ جهانی دوم ، ورونا پناهگاه مسئولان رژیم فاشیستی بود و در نتیجه شدیداً بمباران شد. ورونا در دوره پس از جنگ بطور گسترده بازسازی شد و بنابراین ، با از دست دادن بیشتر میراث خود ، ظاهر تحریک آمیز اصلی خود را نیز از دست داد.

 

آیا صوفیا

بناهای تاریخی مهم زیادی در استانبول وجود دارد ، اما این بنای ارجمند - که به سفارش امپراتور بزرگ بیزانس جوستینین ، در سال 537 به عنوان یک کلیسای مقدس تقدیر شد ، در سال 1453 توسط مفتح فاتح به مسجدی تبدیل شد و در سال 1935 موزه توسط آتاتورک اعلام کرد - پیشی می گیرد. بقیه به دلیل شکل خلاقانه معماری ، تاریخ غنی ، اهمیت مذهبی و زیبایی خارق العاده ای.

طبقه همکف

همانطور که وارد ساختمان می شوید و به داخل نارتیکس داخلی قدم می زنید ، به دنبال یک موزائیک درخشان مسیح به عنوان پانتوکرات (حاکم همه) بالاتر از درب سوم و بزرگترین (درب شاهنشاهی) باشید. از طریق این ، فضای اصلی ساختمان است که به خاطر گنبدی ، شبستان عظیم و موزائیک های طلا مشهور است.

نقطه کانونی در این سطح ، آبشار است که موزائیک باشکوه آن در قرن نهم میلادی باکره و مسیح کودک است. موزائیک های موجود در بالای آبشار یک بار از فرشته های گابریل و مایکل به تصویر کشیده شده است. امروز فقط قطعات باقی مانده است.

امپراتورهای بیزانس در حالی که روی تختی قرار گرفته اند که در داخل وفالیون قرار گرفته بود ، بخش مرمرهای تزئین شده در طبقه اصلی تاجگذاری کردند.

الحاقات عثمانی در ساختمان شامل تخته سنگ (منبر) و میراب (طاق نماز است که نشان دهنده جهت مکه است). مدال های بزرگ قرن نوزدهم که حروف عربی مزین به آن حک شده است. یک لنج امپریالیستی کنجکاو معروف به hünkar mahfili؛ و یک کتابخانه زینتی در پشت وفالیون.

با نگاهی به سمت شمال شرقی (در سمت چپ خود اگر به روبرو هستید) ، باید بتوانید سه پایه موزائیک را در پایه تمپان شمالی (نیم دایره) در زیر گنبد مشاهده کنید ، اگرچه اخیراً توسط یک برج داربست مورد استفاده قرار گرفته است. در کارهای مرمت اینها پرتره های قرن 9th St Ignatius Young، St John Chrysostom و St. Ignatius Theodorus از Antioch است. در سمت راست آنها ، در یکی از آویزها (بخش های مقعر مثلثی مقعر در زیر گنبد) ، موزائیکی قرن چهاردهم از چهره یک سرو (یک فرشته شش بالدار متهم به مراقبت از تاج و تخت خدا) است.

در راهرو جانبی در قسمت پایین رمپ تا نگارخانه های طبقه بالا ستونی با مس فرسوده قرار دارد که با سوراخ سوراخ شده است. طبق افسانه ، ستون معروف به ستون گریه ، توسط گرگوری معجزه کارگر مورد برکت و قرار دادن انگشت شخص در سوراخ قرار گرفته است و گفته می شود اگر انگشت مرطوب شود ، باعث بهبودی بیماری ها می شود.

گالری های طبقه بالا

برای دسترسی به گالری ها ، در قسمت انتهایی شمالی narthex داخلی ، از سطح شیب بازخورد بالا بروید. در گالری جنوبی (مستقیم جلو و سپس از طریق درب مرمر قرن ششم باقی مانده است) بقایای دیوان با شکوه (آخرین داوری) است. این موزائیک قرن سیزدهم مسیح را با مریم باکره در سمت چپ و جان باپتیست در سمت راست خود به تصویر می کشد.

در ادامه ، در انتهای شرقی (آپشن) این گالری ، یک موزائیک قرن یازدهم به تصویر کشیده شده است که مسیح انتحرون با امپراطور زو و کنستانتین IX مونماخوس را نشان می دهد.

در سمت راست زو و کنستانتین موزائیک قرن دوازدهم است که باکره مریم ، امپراطور جان جان کامننوس دوم و امپراطور ایرین را به تصویر می کشد. امپراتور معروف به "جان خوب" در سمت چپ باکره و امپراطور ، که به خاطر کارهای خیرخواهانه اش مشهور بود ، در سمت راست اوست. پسرش الکسیوس که به زودی پس از ساخت پرتره درگذشت ، در کنار آیرین به تصویر کشیده شده است.

خروج از ساختمان

همانطور که نارتکس داخلی را رها می کنید ، حتماً به پشت نگاه کنید تا تحسین موزائیک قرن دهم کنستانتین کبیر ، مریم باکره و امپراطور جوستینین را بر روی سبزه در ورودی داخلی قرار دهید. کنستانتین (سمت راست) به Virgin ، که فرزند مسیح ، شهر استانبول را در اختیار دارد ، عرضه می کند. جوستین (سمت چپ) او را به آیا صوفیا ارائه می دهد.

درست پس از بیرون آمدن از ساختمان از طریق دروازه زیبا ، دروازه ای با شکوه از برنز که از قرن 2 قبل از میلاد مسیح ساخته شده است ، در سمت چپ درگاهی وجود دارد. این به حیاط کوچکی منتهی می شود که زمانی بخشی از یک تعمید قرن ششم بود. در قرن هفدهم این تعمید برای سلطان مصطفی اول و ابراهیم اول به مقبره تبدیل شد. حوض سنگی عظیم که در حیاط نمایش داده می شود ، قلم اصلی است.

در طرف مقابل اویا صوفیا میادانی حمام های بانوی هورم (ایاصوفیا هورم سلطان حمامی) قرار دارد که بین سالهای 1556 و 1557 ساخته شده است. طراحی شده توسط Sinan ، حمام توسط سلیمان بزرگوار به نام همسرش Hürrem Sultan ساخته شده است. تاریخ به عنوان Roxelana.

موزه زمان تهران

اگر از شمال  تهران و ابتدای خیابان زعفرانیه عبور کرده اید، حتما تابلوی موزه زمان به چشمتان خورده است. هر ساله گردشگران زیادی از ایران و خارج از کشور برای بازدید از این موزه به ایران می آیند.

این موزه به دلیل زیبایی و تاریخی بودن بنای آن، شمارا به سال ها پیش می برد و احساس می کنید که در زمان سفر کرده اید.

موزه زمان تهران، نخستین موزه زمان ایران است که قدمتی چندین و چند ساله دارد. فضای این ملک 5000 متر مربع است و 700 متر زیر بنا دارد.

این موزه از سال 1378 در این امارت تاسیس شد و در سال 1346 توسط حسین خداداد از وراث عبدالله خان منصور خریداری شد. حسین خداداد که به هنر علاقه زیادی داشت، شروع به بازسازی این عمارت کرد.

این موزه در سال 1382 به ثبت ملی رسید.

فضای آزاد موزه

از زمانی که وارد این موزه می شوید زیبایی محوطه این ملک، حوض وسط آن و بنای ساختمانی آبی رنگ با گچ کاری فوالعاده شمارا متحیر می سازد. زیبایی این ساختمان و این محوطه درخت کاری شده انکار ناپذیر است.

در فضای بیرون این موزه علاوه بر درخت کاری، از ساعت های آفتابی، سوختی، شنی و آبی که از نمونه ساعت های ابتدایی هستند استفاده شده است.

ساعت های آفتابی با یک چوبی عمودی به نام شاخص در وسط آن، با استفاده از سایه شاخص در طول روز ساعت را نشان می دهد. که این ساعت ها نخستین بار در قرن 18 میلادی و در اروپا استفاده می شدند.

ساعت های آبی انواع مختلفی دارند. مثلا یک نمونه از آن ظرفی را که مدرج بود آب می کردند و آب این ظرف به تدریج از روزنه ای که پایین ظرف بود خارج می شد و درجه های روی ظرف ساعت را نشان می داد.

در فضای آزاد این موزه همچنین از ساعت های شمعی نیز استفاده شده است. این ساعت ها در واقع شمع هایی هستند که درجه بندی شده اند و با سوختنشان ساعت را نشان می دهند.

فضای داخل موزه

طبقه اول

وارد این ساختمان آبی رنگ و زیبا که میشویم، در طبقه اول آن با ساعت هایی رو به رو می شوید که از قرن 17 تا 20 ساخته شده اند.ساعت های دیواری، رو میزی، کوکی، شاهینی وایستاده از جمله ساعت هایی هستند که در این مکان قرار دارند.

این ساعت ها بسیار زیبا و هنرمندانه تزیین شده اند که این نشانگر اهمیت ساعت در زمان های گذشته را نشان می دهد. در ساخت این ساعت ها از هنر های زیادی همچون مجسمه سازی، معرق و مینا کاری استفاده شده است که باعث دیدنی تر شدن این کارها شده.

اگر سرتان را به سمت بالا بچرخانید، گچ بری های زیبای سقف که کار دست استادان ماهر است، می بینید و مطمعنا دیگر نمیخواهید چشم از آنها بردارید.

در این طبقه اتاق ویژه ای وجود دارد که به اتاق اصفهانی ها معروف است. به دلیل نوع گچ بری این اتاق که تنگ بری نام دارد. این تنگ بری ها همانند تنگ بری های اتاق موسیقی در عالی قاپوی اصفهان و دیگر بناهای دوره صفوی است.

طبقه دوم

در طبقه دوم، آثار هنری هوشنگ فروتن قرار دارد. او از ساعت های بلااستفاده قدیمی آثار زیبایی را خلق کرده است. آثار او به خارج از کشور نیز رفته است.

همچنین در این طبقه ابزار تعمیر ساعت را در ویترین مخصوص خواهید دید.

تقویم های زمان های مختلف، ساعت های قاجاری و ساعت های ثبت زمان نیز در این طبقه وجود دارند.

 

آدرس موزه زمان تهران:  خیابان ولی عصر، ابتدای خیابان سرلشکر زعفرانیه، نبش چهارراه پرزین بغدادی، موزه زمان.

این موزه همه روزه (به غیر از روز های تعطیل و جمعه ها) از 9 تا 18:30 باز است.